In beeld Sam Goosens

Wie is Sam Goossens?
Sam schuift van z’n bureau naar de kleine bespreektafel in z’n werkkamer. Eén wand kleurt helemaal groen: een natuurfoto uit de directe omgeving. Op de andere wand een planningsoverzicht. Sam heeft haast, “haast om me te doen” zegt hij. Over de vraag ‘wie is Sam?’, hoeft hij ook niet lang na te denken. “Voor je zit een 27-jarige, trotse jonge wethouder van Sint-Michielsgestel.” Met een studie Bestuurskunde en Public Administration op zak, trok de publieke zaak hem. Zijn ambities kon hij eerst kwijt als raadslid, maar sinds de laatste verkiezingen is hij dus wethouder in zijn geboortedorp. Zijn maatschappelijke betrokkenheid bij de thema’s woningbouw, natuur en duurzaamheid sluiten nauw aan op zijn portefeuille. “Dat geeft veel energie”, aldus Goossens. “Maatschappelijk belang zit er diep in bij mij. Niet aan de zijlijn staan, maar meedoen en onderdeel van de oplossing zijn.” 

Wat zijn de eerste ervaringen met het wethouderschap, lukt het onderdeel van de oplossing te zijn?
Het wethouderschap geeft hem dus veel energie, maar waarom precies? “Positieve energie”, benadrukt hij. “Kansen zien, beweging krijgen in en stappen zetten op het gebied van energietransitie.” Tegelijkertijd voelt hij ook frustratie over het tempo. “Maarten van Rossem zei ooit dat geen transitie in de wereld zo snel is gegaan als de energietransitie. Maar het verschil tussen Maarten en mij is het verschil in perspectief”, lacht Sam, “ik ben dagelijks bezig met duurzaamheid en dan loop je aan tegen bestuurlijke beperkingen.” Als voorbeeld noemt hij de windmolendiscussie in Sint-Michielsgestel tijdens zijn raadslidmaatschap. “We wijzen naar elkaar, nemen geen verantwoordelijkheid.” Dan nuanceert hij “ik wil vaak sneller, maar soms is sneller gewoon niet mogelijk. Het noodzakelijke bestuurlijke systeem kent z’n beperkingen, net als de menskracht die we ter beschikking hebben.”

Sam Goossens | “Ik wil onderdeel van de oplossing zijn“

Welke rol ziet hij voor energiecoöperaties weggelegd in die transitie?
De wethouder is daarover duidelijk. “We zijn afhankelijk van actieve inwoners en clubs die meewerken. Zonder kunnen we niet en het is fijn dat die er in grote getale zijn in Sint-Michielsgestel. Als gemeente moeten we zorgen dat de lichten op groen staan. Daar mogen ze mij op aanspreken. Ondanks dat de realiteit soms weerbarstig is, om begrijpelijke redenen, het mag geen excuus zijn.” 

DEC Dommelstroom is zo’n club die meewerkt. We hebben 2 projecten gerealiseerd en zijn doende met nieuwe projecten, hoe kijkt hij daar tegenaan?
De waterkrachtcentrale en het zonnedak Theereheide zijn al weer jaren operationeel. Nu is de coöperatie bezig met de ontwikkeling van een zonnepark bij de RWZI in Boxtel en beoogt DEC Dommelstroom – samen met Solarfields – een zonnepark te realiseren langs de Bosschebaan (N617) in de gemeente Sint-Michielsgestel. Over dit projectidee zijn reeds gesprekken gevoerd met de wethouder en beleidsambtenaar.
Sam geeft aan dat er een grote energiebesparingsopgave ligt vanuit de RES (Regionale Energie Strategie) voor Sint-Michielsgestel. “Daarin zit o.a. zo’n 10ha grondgebonden zonnepark in de gemeente. Dit wordt via een tenderprocedure gegund. Ecologische inpassing, 50% lokaal eigendom en innovatie (bijvoorbeeld door batterijopslag) zijn daarbij belangrijke voorwaarden. De gemeente hoopt nog dit jaar een tender uit te schrijven voor een pilotproject. Er hebben zich al meerdere initiatiefnemers gemeld en het idee van DEC Dommelstroom/Solarfields maakt daarbij een kans.”

Welke duurzaamheidsambities heeft de wethouder nog meer?
“Energiecoöperaties op straat- en buurtniveau. Dan denk ik aan buurtbatterijen. Hiermee wordt zelf opgewekte energie, die niet direct wordt gebruikt, centraal in de buurt opgeslagen. Op een later moment kun je die energie er weer uit halen. Zo wordt maximaal gebruik gemaakt van eigen energie. We moeten dat als overheid stimuleren en faciliteren.” 

Je geeft aan dat je duurzaamheid essentieel vindt. Hoe geef je duurzaamheid zelf vorm?
“Ik bezit geen auto en fiets veel. Daarnaast ben ik veganist en douche bijvoorbeeld kort.” Dat laatste is maar een kleine actie. Meer impact heeft de keuze op welke bankrekening je jouw geld zet en welke carrière-keuzes je maakt. Die wijsheid heb ik uit een boek waar ik laatst op werd geattendeerd: ‘What we owe the future’ (2020, Wiliam MacAskill, red.). Het beschrijft dat onze toekomst afhankelijk is van wat we vandaag kiezen om te doen. En dat is precies waar ik aan probeer bij te dragen.”