Dommelstroom!

Dommelstroom, stroomt.
Woest kolkt water.
Duizelingwekkend, tolt, draait!
Dendert en stampend schuimt ‘t kletterend neer.
Schroeft, zo spattend ruig, de immense wokkel in het rond.
Grillig golvend haar wilde rivier-weegs stuitend voltooid.
Tot haar rust, in kabbelend traag, weer wederkeert.
Vele massa’s water valt oneindig haar gelijke beurt.
Nietsvermoedend, deze trage stroom, haar plots verkeert.
Dit, de stuw, die waterval, sluw in alle graagte gulzig slokt.
En nauw de waterstroom sluist voor een tollend dolle rit.
Daar het zware zwarte staal op zijn daverende assen cirkels draait.
En krachtig zijn turbine grommend gonzen doet.
Glijd het water stuwend voort. En voort.
Dondert, stampt, kloppend!
En met veel kabaal door het vooronder raast.
Doch deze boeg, vast verankerd, stevent nergens toe.
Dit is de plek waar hij tijden draaien zal.
Gesmeed door slim, het pienter mensen brein.
Hier geboren, ingenieus en simpel tegelijk
Stroomt de stroom, wentelt de wokkel vele kilowatt in het rond.
En puur gewonnen energie vloeit onophoudelijk voort.
Door de energie van mens en wilskracht heeft dit kunnen ontstaan.
Alle barrières en hordes overwonnen!
Een initiatief niet zonder slag of stoot.
Met een voortvarend doorzettingsvermogen!
Vooral dank aan Jan en Bram Taks.
Klotst nu het vallend water de pure stroom in onze schoot.

Tekst: Gé van Berkel
02-juni-2018
Sint-Michielsgestel